-
1 kişi
1) челове́к, ли́чностьkişi dokunulmazlığı — неприкоснове́нность ли́чности
kişi özgürlüğü — свобо́да ли́чности
er kişi — уст. мужчи́на
hatun kişi — уст. же́нщина
sizi iki kişi aradı — вас спра́шивали два челове́ка
2) прост. муж3) лит. персона́ж, де́йствующее лицо́••kişi refikinden azar — посл. с кем поведёшься, от того́ и наберёшься
См. также в других словарях:
kişi refikinden azar — kötü arkadaş insanı kötü yola sürükler anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kişi — is. 1) İnsan, kimse, şahıs Dilenciler de sayıda olduğu hâlde, yirmi otuz kişi kadardık. M. Ş. Esendal 2) dbl. Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs Ben (tekil kişi), sen (tekil kişi), o (tekil kişi); biz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
